تا بهار بیاید(شعر از نیما خسروی)

  

تا بهار بیاید

====

نوازشِ ِ بارانی

بر جانٍِ خسته ام؛

می شکوفی بر چشمهایم،

هنگام

که گل های پیراهنت

از  شکوفه های سیب خوشبو تر!

می خرامی در باغ رویا

آنقدر که آهویی نمی ماند!

آواز می خوانی در یادهایم،

آنجا که  بوسه های توسرشارند

ازمزه ی لبخند وآسمان وگیلاس!

 بی آوای  تو

بلبل

نمی خواند!

هنگام که واژه ها یم یخ زده  ،

سبز می شوی

درباغ ِشعرم.

بیا گلم

تا بهار بیاید.

نیما خسروی

بازنویسی 3فروردین