اثرجادویی تصویرهای سیاه و سپید

اثرجادویی تصویرهای سیاه و سپید

چیست جادوی تصاویر سیاه و سپید که جان آدمی را برمی انگیزد؟

 ■آیا تاکنون به این موضوع اندیشیده اید که چرا عکس های سیاه و سپید اینقدر جالب توجه و تاثیر گذارند؟ چرا همواره کششی به گذشته داشته و با خود خاطره و نوستالژی به همراه دارند؟چرا بیشتر غمگین اند؟ چرا اشک های عکس های سیاه و سپید باورپذیر ترند؟و چرا خنده های این تصاویرعمیق تر؟

به عنوان مثال اگر پیام این تصویر انتظار باشد به نظر شما انتظار در تصویر سیاه و سپید بیشتر تاثیر دارد یا در تصویر رنگی ؟ عناصر تشکیل دهنده تصویر رنگی ذهن رابه شاخصه های خود مشغول میدارند و پیام تصویر را به طور ضمنی منتقل میکنند .بنابراین پیام عمق ندارد.درحالیکه در تصویر سیاه و سپید این عناصر علی رغم وجود برجسته نشده اند تا ذهن را منحرف سازند بنابراین ژرفای پیام بیشتر می شود.

 

جذابیت این تصاویر از کجا می آید؟تصویر ، عشق ...خاطره ...؟ازدورانی که خواه ، ناخواه سپری شدده .از سالیانی که عکاسی از آنجا و با عکس های سیاه و سپید آغاز شد و ما آدم های نیمه جان این زمانه (سنین 30 تا 40 را می گویم )پدر بزرگ ها و مادر بزرگ ها ویا پدران و مادران مان را در همان عکس ها جا گذاشته ایم؟!

از درخشندگی و شفافیت تصاویر و کنتراست(دوگانگی )دو رنگ اصلی و غالب در این موضوع و اینکه گویی تصاویر سیاه و سپید جهان واقعی تری را به ما نشان می دهند؟

هر تصویر گویی دریچه است که جهانی را به ما می نمایاند که نیست و از دست رفته است.

تصاویر روزهای ابری و باران ریز را یادت هست؟و چاله های کوچک آب بر سنگفرش های قدیمی در بازتاب آسمان در کوچه های تنگ یک شهراست و دلت را میبرد تا یک قدمی یک بغض آشنا و صمیمی....

از سایه هایی که به شدت سایه اند ! و گاه بیش از خود حجم یا موضوع ، نگاه را به خود مشغول می دارد ؟

به راستی تاثیرجادویی این تصاویر از کجا می آید؟

در تصاویر چشم سیاه و سپید سپیدی و تیرگی مردمک چقدر جذاب اند.و نور ها و زوایای هر حجم چقدر به به چشم شیفته ما جلوه می فروشند .

در نگاه سیاه و سپید همه چیز یا هستند و یا نیستند. رنگ غالب همان سیاه است و سپید میانه ای وجود ندارد یا اگر وجود داشته باشد آنقدر محو یا کم رنگ است که به چشم نمی آید.

تصاویر سیاه و سپید به شدت متمرکزند . یا روی موضوع و یا روی شخص. شاید به همین دلیل باشد که ذهن - خسته از تکثر و هزارگونگی واقعیت ها در جهان امروز- با تصاویر سیاه و سپید راحت تر است و ابهامی در درک این چند هزار طیف هر نکته نیست تا به جای غرق شدن درتارو پود پر گره و ابهام وگاه تزویریک موضوع برای درک تمامیت آن به دنبال هر سر نخ از هزار طیف آن بروی و دیگر بازنگردی یا در میانه راه بمانی و همه چیز تلف شود.

تصویر سیاه و سپید اما با تو صمیمی تر است و پیامش را زود و بدون تکلف می رساند .این پرهیز از پیچیدگی و تکلف نشان از عمق این نگره دارد و تا پیچیدگی ساختگی تصاویر رنگی همانگونه که گفتم.شاید به همین دلیل باشد که تصاویر سیاه و سپید گویای جهانی ساده تر و بی تکلف تر که از کف رفته ...جهانی انسانی تر که دیگر نیست .....جهانی راستین و بی دروغ ، جهانی خاکستری ....و .....سیاه و سپید.

نیماخسروی

 

به کانال تلگرام من بپیوندید:    https://telegram.me/nimaphonix