درباره مردی با گیتار و قلم که جایزه نوبل ادبی گرفت
درباره مردی با گیتار و قلم که جایزه نوبل ادبی گرفت
چند روزی است که مدام دارم به این موضوع می اندیشم ،نوبل دادن به یک ترانه سرا انتقاد هایی را نیز برانگیخته ! می گویند در میان کاندیداهای نوبل ادبیات امسال ( هاروکی موراکامی (ژاپن) آدونیس ( شاعر سوری ) فیلیپ راث ( آمریکا) نگوگی واتیونگو ( کنیا ) جویز کرول اوتس ( آمریکا ) اسماعیل کاداره ( آلبانی ) خاویر ماریاس ( اسپانیا ) جان بنویل ( ایرلند ) آنتونش ( پرتغال ) جان فاس ( نروژ) کو اون ( شاعر کره ای) لاسلو کراسنا هوراکی ( مجارستان ) میلان کوندرا ( چک ) و .. شانس باب دیلن یک به پنجاه اعلام شده بود و شناس اول به موراکامی تعلق داشت !
از سوی دیگر به گونه ای این کار در جهت ادبیات زدایی بوده یعنی تایید فرهنگ کسانی که کتاب نمی خوانند و موسیقی گوش می کنند وانگار کمیته نوبل هم با این موضوع کنار آمده است!
از هرکدام این منقدان که می پرسی می گویند البته جایگاه باب دیلن در اوج خود است اما ربطی به ادبیات ندارد ! از این ها گذشته تلخ کامم از ستمی که بر بزرگان ادب سرزمین مان چون شاملو و دولت آبادی که شایسته نوبل بودند واز ایشان دریغ شد ؛ اما می خواهم نظرم را در این باره بگویم :
من خوشحال شدم که کمیته اهدای جایزه نوبل این بار به نقش اجتماعی زیبایی آفرینی چونان عالیجناب#باب_دیلن توجه کرده و کارکرد ترانه های فاخر او را در جامعه جهانی ستوده ،این فرصتی بی نظیر است برای همه نازنینانی که با ترانه به چالش تاریکی ها رفتند و از عشق ، صلح و جهانی بهتر برایمان خواندند ، کسانی که با شنیدنشآن حالمان بهتر می شود ، آدم تر می شویم ،مهربان تر می گردیم و با امید بیشتر به فردا می نگریم ،و این کار ساده ای نیست ،
در این جهان نامهربان که خاطره را به درد می آلاید وتا اینسان ستمگرو کودک کش است ،قدر مردان و زنانی که زیبایی می آفرینند را باید بیشتر دانست ،ارزش هر آوایی وهر اعتراضی، هر شعری ، هر نگاره ای وهر پیکره ای که ذهن های خسته و فرسوده آدمیآن را به سوی حقیقتی درخشان رهنمون می شود بسیار بیشتر از آن است که به قلم درآید یا بتوان با واژه ها گفت .
می ستایم این "کاشفان فروتن شوکران "را که "خانه را روشن می کنند " و عاشقانه می میرند .
نیماخسروی
به تلگرام من بپیوندید:
https://telegram.me/nimaphonixاز سوی دیگر به گونه ای این کار در جهت ادبیات زدایی بوده یعنی تایید فرهنگ کسانی که کتاب نمی خوانند و موسیقی گوش می کنند وانگار کمیته نوبل هم با این موضوع کنار آمده است!
از هرکدام این منقدان که می پرسی می گویند البته جایگاه باب دیلن در اوج خود است اما ربطی به ادبیات ندارد ! از این ها گذشته تلخ کامم از ستمی که بر بزرگان ادب سرزمین مان چون شاملو و دولت آبادی که شایسته نوبل بودند واز ایشان دریغ شد ؛ اما می خواهم نظرم را در این باره بگویم :
من خوشحال شدم که کمیته اهدای جایزه نوبل این بار به نقش اجتماعی زیبایی آفرینی چونان عالیجناب#باب_دیلن توجه کرده و کارکرد ترانه های فاخر او را در جامعه جهانی ستوده ،این فرصتی بی نظیر است برای همه نازنینانی که با ترانه به چالش تاریکی ها رفتند و از عشق ، صلح و جهانی بهتر برایمان خواندند ، کسانی که با شنیدنشآن حالمان بهتر می شود ، آدم تر می شویم ،مهربان تر می گردیم و با امید بیشتر به فردا می نگریم ،و این کار ساده ای نیست ،
در این جهان نامهربان که خاطره را به درد می آلاید وتا اینسان ستمگرو کودک کش است ،قدر مردان و زنانی که زیبایی می آفرینند را باید بیشتر دانست ،ارزش هر آوایی وهر اعتراضی، هر شعری ، هر نگاره ای وهر پیکره ای که ذهن های خسته و فرسوده آدمیآن را به سوی حقیقتی درخشان رهنمون می شود بسیار بیشتر از آن است که به قلم درآید یا بتوان با واژه ها گفت .
می ستایم این "کاشفان فروتن شوکران "را که "خانه را روشن می کنند " و عاشقانه می میرند .
نیماخسروی
به تلگرام من بپیوندید:
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد