چهارنگاه به ترور سفیر روسیه در ترکیه

 چهارنگاه به ترور سفیر روسیه در ترکیه
آندری کارلوف (Andrey G. Karlov) سفیر روسیه در ترکیه ،در جریان سخنرانی در یک نمایشگاه عکاسی در آنکارا با 4 گلوله به قتل رسید . تیرانداز، با کت و شلوار و کراوات ، یک مأمور پلیس افسر پلیس ترک بود ،او پس از چهار بار شلیک به سفیر روسیه تکبیرگویان ، شعارهایی در حمایت از سوریه و حلب سر دادوفریاد زد: « ما در حلب کشته می شویم ، شما در اینجا ... حلب را فراموش نکنید ... سوریه را فراموش نکنید »و چند دقیقه بعد توسط نیروهای امنیتی ترکیه به ضرب گلوله کشته شد.

 

در اینکه چقدر روسیه در تنش های منطقه دست داشته و چه اندازه در کشتار شهروندان غیر نظامی درسوریه ، عراق و...دست دارد سخنی نیست ؛ شاید درتوجیه این اقدام خشونت بار بتوان گفت شراره خانماسوز جنگی که منطقه را می سوزاند به دامان آتش افروزافتاد و به تلافی جنگ افزار ها و اندیشه های روسی که کودکان سوری و عراقی را می کشد جان یکی از جنگ افروزان را گرفت. می خوهم درچهارنگاه به این رخداد بپردازم :

1.ترور :خشونتی که خشونت می زاید
ترور با انگیزه وحشت افکنی و با حذف آدمیانی که وابسته و پیوسته به اردوگاه اندیشگی یا دینی شاخصی منافع ، حقوق یا میدان نمود آدمیانی دیگر را در اردوگاه های اندیشگی یا دینی دیگر تهدید می نمایند ، انجام می گیرد . ترور رفتاری غیر اخلاقی ، پیش بینی نشده و آبستن آشفتگی و شورش است که آرامش ، صلح و اعتماد را قربانی می نماید.
2.کشتن در یک نمایشگاه هنری
محل کشتارگاه نمایشگاه عکسی به نام « روسیه از نگاه ترک ها -Russia through the Eyes of Turks» بود. عنوان نمایشگاه و قتل سیاسی رخ داده درآن مفهوم ناخوشایندی را به ذهن می آورد که نه برای روس ها و نه برای ترک ها جالب توجه نیست . از سوی دیگر آدمکشی حرمت نمی شناسد ، وقتی هدف وسیله را توجیه نمود هر کجا که بتوان سوژه را بی دفاع یافت همان جا جای مناسب است تاکنون مسجد ، دانشگاه ، کنسرت ، ایستگاه قطار یا هواپیما کشتارگاه بوده و امروز گالری هنری. هنگامی که تصاویر ترور سفیر روسیه را در یک گالری هنری در آنکارا دیدم نخست گمان کردم که این تصاویر یک فیلم هالیوودی است اما در نگاه دقیق تر دریافتم که تصاویر واقعی است . آنچه مرا در حیرت فرو برد کیفیت تصاویری است که از زمان آن آدم کشی به دست رسید تا آنجا را همچون منی را چند دقیقه ای به هوای سریال های ینگه دنیا فریب داد .
3.الله اکبر!
این بار اولی نیست که می بینیم کسی که خود را مسلمان می داند آدم می کشد و بر بالای پیکرقربانی اسلحه به دست می ایستد و فاتحانه فریاد الله اکبر سر می دهد . خشونت دین و آیین نمی شناسد اما همه می دانیم که خشونت دینی نکوهیده تر است ، زیرا به ریاکاری آلوده است . برای کسی که برای پول یا قدرت دست به کشتن می زند تکلیف مشخص است اما کسی که کنش خود را به نام خدا توجیه می کند از دین تصویری کینه توزانه،جنگ‌افروز و تهدید کننده می سازد ، آنچه در این کنش بیشترتکان دهنده است بازخورد غافلگیرانه رفتار خشونت گرایانه با نام دین درمتن دیپلماسی است که با کشتن فرد غیر مسلح معنا می یابد.
4.گسترش ناامنی و خشونت در جهان پیآمدخشونت گری و ترک گفتگو
هرچند به هیچ کدام از اندیشه های سیاسی روزگارمان در تعهد به اجتناب از خشونت اعتمادی نیست ، امانباید گذاشت به هیچ بهانه ای امکان گفتگو و درک دیگری به عنوان دستاورد تمدن بشری نادیده گرفته شده به سوی هرج و مرج و تنش کشانیده شویم .
شاید کشتن سفیر روسیه و فریاد های بالای پیکر بی جان قربانی هشداری خوفناک وانتقام آمیز باشد اما به یقین دولت روسیه را یک سانتی متر به پس نخواهند راند ! نتیجه چنین کنش هایی گسترش ناامنی و خشونت در جهان را به همراه دارد و بس . روس ها اگر به دنبال تلافی نباشند حلقه های امنیتی بیشتری گرداگرد دیپلمات هایشان می سازند اما همچنان بر سر کودکان سوری بمب خواهند ریخت .

نیما خسروی

هفتمین ققنوس | https://telegram.me/nimaphonix