میان خرد و دیوانگی
یک عشق فاصله است!
با تو
راه به جایی نمی برم؛
بی تو
هم!
به لحنی نمناک
از بغضهای شبانه ام
تو را می خوانم
بیا!
زیبایی تو را به ابدیت
می پیوندد
حتا
آنجا که نباشی .
فریبم می دهد
لبخندت
که تعبیر رویاست
وچشمهایت
که فردای امیداست.
وپیراهن آبی کوتاهت
که به اتشم می کشد!
قلب تو پرنده ی کوچکی است که به دلم نوک میزند
هنگامی که در آغوش منی!
رازی که در نگاهت هست چیست
رازی که در اندامت است چیست
رازی که در صدایت هست چیست؟
چگونه در کنار منی و دوری
فرسنگ ها فرسنگ
نمی دانم
فقط
دوستت دارم!
نیماخسروی
http://parandehnist.blogfa.com/post-79.aspx
برچسبها: یک عاشقانه میان من و تو و فاصله ها, نیما خسروی