نوستالوژی های من : کتاب جمعه
اگر اغراق نکنم وجود کتاب های جمعه در خانه ی پدری نقش بسیاری در شکل گرفتن ساختار اندیشگی من در دوران نوجوانی و جوانی داشته اند .
کتاب جمعه نام هفتهنامهای است به سردبیری احمد شاملو که از چهارم مرداد ۱۳۵۸ تا یکم خرداد ۱۳۵۹ در تهران منتشر اما متاسفانه بیش از ۳۶ شماره آن تحمل نشد.
مقالات ، بیانیه ها و شعر های این دوره از کتاب های جمعه به قلم نویسنده های مهمی چون احمد شاملو، غلامحسین ساعدی ، سیروس شمیسا و... تحرکی در فضای فرهنگی کشور به وجود آورد وهرچند تحت تاثیر فضای دگرگونه پس از انقلاب 57 بود ،اما در ترکیب کلی شباهتهای فراوانی با « کتابهفته» دردهه چهل خورشیدی داشت که شاملو سردبیرش بود .
شاملو در دو دههی پایانی عمر خود با نشریههای مختلفی، از جمله آدینه همکاری داشت، اما دوران سردبیری او، پس از سی سال، با همان «کتاب جمعه» به پایان رسید. کتاب جمعه در یک کلام تصویر گویای بخش فعال و غیر وابسته ی روشنفکری در ایران می باشد. شاید یکی از مهمترین کارهای چاپ شده در این مجلّه نمایشنامه نافرجام مرگ یزدگرد بهرام بیضایی در شماره پانزدهم بود.
به نظرم نطفه تعارض کانون نویسندگان ایران با جریان حاکم و ظهورنویسندگان دگر اندیش و بروز فجایعی چون قتل های زنجیره ه ای از نشریاتی چون کتاب جمعه آغاز شد .چون از همان آغاز به نظر می رسید قلم زنان این نشریه سر تسلیم و پذیرش و اطاعت نظام نو را نداشته و آهنگی دیگر می نوازند.
نیماخسروی
به تلگرام من بپیوندید: