این دو بیت را صبح به بداهه گفتم و تقدیمش کردم به Acieah Dadkhah :
تویی که با هر نگاره ترانه می گویی
تویی که با هر مسافر از خانه می گویی
میان این نقش ها که می زنی بر دیوار
تو با من از بغض های شبانه می گویی
نیما خسروی
پاهای زخمی رقصنده ی باله
به یاد آورد
دل خونینم.
در سنگلاخی که رقصیده ام .
برایت
ای عشق!
نیماخسروی
این شعر را می توانید در اینجا و اینجا و اینجا نیز بخوانید
به تلگرام من بپیوندید:
هزار سال نگذشته
افتاد دل شاعر
از چاه زنخدان
به چال گونه ی یار ،
چه سرنوشت عاشقانه ای!
نیماخسروی
به تلگرام من بپیوندید
https://telegram.me/nimaphonix