پرسش:‌شعری از نیما خسروی

پرسش                                                                          این شعر پیشکش محمود ملکی

                                  شادی شیخی که خانقاه نداشت اما مسئلت آموز رهایی ازقید و بندها بود

در جستجوی چیستی؟

نسیم از دوردست

می خواند

به هذیان.

و رویای قاصدک

می گشاید چشم،

بر حسرت بیکران.

-هرجا که می نگری

سراب....

نه بیابان ؛

نه نسیم ؛

سرگردانی باد ها با من ....

آی

مسافر کوچک!

کیستی؟

بی گذرازهفت شهر عشق

 در پیچ بن بست ابهام

 ازچه می خوانی ؟

تنهایی کویر

با تو نگفت

که قلعه مورچگان

نمی رساندت

به آبی پرواز؟

و خواب دانه

نمی شود

لبخند بهار؛

تا هست فصل شقاوت یخ ؟

کورسوی شبانه

دامی ست

برای داغ دیگر

یاآتش اجاق دوست؟

در امتداد خواستن و نتوانستن

شبی را خون گریستی؟

.

.

.

.نه !

آوازه خوان آفتاب نیستی.

نیما خسروی

ویرایش اخر

سی و یک شهریور نود و یک -مشهد

آبشخور:‌وب نوشت پرنده نیست

دفتر شعر و نقد و نظر نیما خسروی

این شعر رادرفیسبوکم ببینید