شعر های نیما خسروی با صدای نیما خسروی
من فکر می کنم شعر مقوله ای است که باید شنیده شود.و چنانچه سراینده اش بتواند آن را بخواند بسیار بهتر است البته با گذشت و زمان و اینکه شعر واجدماندگاری خواهدبود یا نه موضوعی است که به تئوری مرگ مولف اشاره دارد .
روی سخنم با دوران زندگی خود شاعر است .به عنوان مثال هرچقدر اشعار فروغ را خوب بخوانند و افکت های شنیداری رویش بگذارند باز شنیدن شعر فروغ با صدای خود شاعر حسن دیگر دارد .چرا که تنها صداست که می ماند.
یادم هست چند سال پیش چند شعرم را با صدای خودم خوانده و ضبط هم کرده بودم و در این وب نوشتگذاشتم که گاه بعضی از دوستان گلایه داشتند از دریافت یا قالب آن .سرانجام همت کردم و آن شعر ها را به همراه چند شعر تازه ام بگونه ای قابل دریافت و در قالب شنیداری تقدیم می کنم تا عزیزانم بتوانند از هر چه فاصله به نزدیک دلم بیایند .
برای همه ی دوستانم به ویژه آندسته ازعزیزانی که مرا به شوق آورده و بر آن داشتند تا صدایم را برای همه ی شعر دوستان قابل گوش کردن کنم سپاسگزارم .
پ.ن:از اظهار نظر و لطف همه ی دوستان نسبت به شعر و صدایم سپاسگزارم .به نظرم چند نکته را اگر روشن کنم بهتر باشد:
1. صدای شاعر جدا از کیفیت شعر است بنابر این اگر یک خواننده یا گوینده هزار سال بعد اگر شعری را که واقعن شعر باشد بخواند باز هم آن شعرتاثیرگذار وجذاب خواهد بود ؛ماندگاری شعرهای بزرگانی چون سعدی،حافظ،و...گویای این حقیقت است.البته فکر میکنم در زمان سعدی و حاقظ اگر فنآوری و امکان ضبط صدا وجود داشت آن بزرگان نیز از خود صدایشان را برای ما به یادگار می گذاشتند.
2.من فکر می کنم ضبط صدای شاعر ربطی به جریان تولید شعر ندارد بلکه امری پسین (مابعدی ) و ترویجی است است
3.ما از شعر دوانتظار داریم یکی اینکه پیامش را به مخاطب انتقال دهد یعنی مخاطب محتوا و بن مایه آن را دریابد و دیگری اینکه تولید حس زیبایی شناختی کند یعنی در حین خوانش ان مخاطب متوجه زیبایی محتوایی یا تکنیکی شده و در هر دو حال مخاطب متاثر میشود.شعر های خوب هر دو خاصیت را باهم دارند .من فکر میکنم وقتی شعر را با صدای شاعر می شنویم دست کم در دریافت ایندو زودتر و شاید بیشتر کامیاب می شویم.
خواننده یک شعر وقتی شعری را می خواند و سپس همان را با صدای شاعرش می شنود حظٌش کامل شده و با سراینده به یک حال مشترک و همسان می رسند و این یکپارچگی و با هم بودن دلچسب و به یاد ماندنی است.
این تجربه مشترک در عین اینکه ربطی به جوهره شعر و شاعرانگی چنانچه آن ندارد اما چون شرایطی روحی و عاطفی ایجاد میکند به درک و دریافت و لذت بردن از اثر هنری کمک می کند.
4.همچنین من بر این گمانم که شاعرانی که شعر هایشان با صدای خودشان یا گوینده های خوش صدامنتشر شده به طور یقین شعر هایشان ناب و زیبا بوده اما ضبط صدا و انتشار ان به محبوبیتشان و تعداد خوانندگان و طرفدارنشان افزوده است .
5.آیا به نظر شما آثار شنیداری شاملو یا سید علی صالحی یا محمد علی بهمنی به محبوبیت و درک بیشتر شعرشان و راه یافتن به قلوب توده های مردمی و همراهی و همداستانی مخاطبان نیفزوده است ؟
6.باید اعتراف کنم خود من شعر های احمد رضااحمدی را با صدایش بیشتر دوست می دارم از شعر هایش روی کاغذ.این دو مقوله هر چند از هم جدا و کیفیت دو گانه دارد اما در عین حال به شدت به هم پیوسته و اثر گذارند .
نیما خسروی
