سینمای تارکوفسکی : تلاش برای رهیافت به دنیای پررمز و راز درونی

سینمای تارکوفسکی : تلاش برای رهیافت به دنیای پررمز و راز درونی

چیزی که فیلمسازانی چون تارکوفسکی از سایر همگنانش برجسته می سازد ؛ بهره گیری غیر معمول او از مدیوم سینماست.تارکوفسکی از این ابزار نه برای نشان دادن آنچه هست که برای ورود به دنیای پررمز و راز درونی اش سود می جوید.

“کراکوئر” معتقد بود که سینما نیز به صورت ذاتی و در مشابهت با عکاسی برای ثبت وقایع فیزیکی مناسب است: ” فیلم… منحصرا برای ثبت و نمایش حقایق فیزیکی است و برای همین است که جذب آن شده ام.” برای تارکوفسکی اما حقیقت انگار که همیشه که یک از صافی رد شده و آنچه دوربین بصورت مکانیکی ثبت می کند تنها بخش کوچکی از آن کل بزرگی است که بین مثلث، آنچه ثبت می شود، چگونه ثبت شدن و تجربیات کارگردان قرار دارد. بنابراین در جایی که “کراکوئر” و “بازَن “هر دو از استفاده طبیعی دوربین غیر مداخله گر و خیر خالق، در خصوص ثبت ابژه ها سخن می گویند، تارکوفسکی از آن برای رهیافت به دنیای درونی و ذهنی استفاده می کند.