تونینو گوئرا: بازاستانیدن زمان ،آنتونیونی و تارکوفسکی

 

تونینو گوئرا: بازاستادنیدن زمان ،آنتونیونی و تارکوفسکی

تونینو گوئرای فیلم‌نامه‌نویس در وداع‌اش نوشته است «به یاد می‌آورم که در سفری که به منظور بازبینی صحنه‌های یک فیلم در ازبکستان، که هرگز ساخته نشد، آنتونیونی خواست عکسی که از سه پیرمردِ مسلمان گرفته بود را به آن‌ها بدهد. پیرترین‌شان پس از آن‌که نگاهِ کوتاهی به عکس انداخت، آن‌را به آنتونیونی پس داد و گفت «چرا زمان را متوقّف کرده‌ای؟» و با گفتنِ این جمله، ما را در سکوت و حیرت باقی گذاشت. تارکوفسکی [هم] همواره نسبت به گذشتِ زمان واکنش نشان می‌داد و این، دقیقاً، همان چیزی بود که او می‌خواست: این‌که زمان را از حرکت باز ایستاند. توقّفِ زمان حتّا با این عکس‌های فوریِ پولاروید.»

  برگرفته از کتاب:  یک دَم نور( پولارویدهای تارکوفسکی)  جووانی چیارامونته و آندری تارکوفسکی   ترجمه‌ی پریسا دمندان