جا مانده از قطار!(شعر از نیما خسروی)

نمی دانی (شعری از نیماخسروی‬)

نمی دانی 
چه دردی ،
که آوازه خوان خاموشی بگزیند
پیش از آنکه خاموشش کنند؛

هنگام خاموشی دوست سروده نیما خسروی

کودکان و پرندگان
 ماننده ترند
تا ما به یکدیگر!
درخت باباد می خواند
 هنگام خاموشی تو
وگریه های من

 نیماخسروی

دست نوازشگر شعری از نیما خسروی

کاش
دستِ
نوازشگرِ
مردی 
عاشق
گل گلدان طاقچه دلتنگی ات بود؛
در خانه مهربانی.
نه دستی _که شکسته باد -
همان که
بنفشه کاشت 
به گوشه چشمت...

نیما خسروی

این شعر رااینجا و اینجا ببینید

" می کُشَدم باران" سروده نیما خسروی