چرا می نویسم ؟(نیما خسروی)

چرا می نویسم ؟
ده سال نوشتن را کنار گذاشته بودم-به خاطر اینکه می دیدم نوشته هایم نه شکم کسی را سیر می کند ، نه کاری ایجاد می کند ، نه آزاد می کند ونه اتفاق مهمی در ادبیات یا هنر کشور به حساب می آیدبه نوعی با خودم قهر کرده بودم...اما از مرداد 88 شروع کرده ام دوباره به نوشتن و سرودن و حالا هم نوشته هایم نه کسی سیر می کند و نه نجات می دهد اما خودم را که ارضا می کند و از یک نواختی و بی حاصلی رها می سازد .

نوشتن شاید نوعی نفس کشیدن باشد ، گونه ای خود درمان گری ...چون کسی که از ژرفای غرق به سطح می آید تا نفسی تازه کند .امروز می نویسم هم با خودآگاهم و هم با ناخودآگاهم .در هشیاری ام نقد می نویسم وبه چالش می کشانم مردمان خوابناک ، نادرست و گرفتار را و درناهشیاری ام شعر و داستان می نویسم تا هر کجای فرصت ...بماند به یادگار!