سینمای تئو آنجلوپولوس از زبان خودش

در سینمای جهان وقتی از «مونتاژ جاذبه ها» سخن می رود، نام ایزنشتاین به ذهن می آید. «مونتاژ موازی» هم ایده ی گریفیث بود. اما دلمشغولی من چیزی است که آن را مونتاژ درون صحنه می نامم.

در فیلم های من، مونتاژ حاصل برش نیست بلکه حاصل حرکت است. به نظر من، مونتاژ، حاصل نمای پیوسته ای است که شامل زمان و حرکت است و فضا را ارائه می دهد.

در نماهای طولانی فیلم های من، زمان به فضا و فضا به زمان تبدیل می شود.

در این نماها، «درنگ » میان فضاها به هم پیوسته رویداد یا موسیقی، بسیار اهمیت دارد؛ اهمیت فراوان آنها به سبب خلق تاثیر نهایی است. صحنه های فیلم های من، واحدهایی کامل اند؛ اما «درنگ» میان آنها، چیزی است که به تمام فیلم یکپارچگی می دهد.

تئو آنجلوپولوس