مرگ بوق قطاری است که می خواند :
سوار شو!
تاجا نمانی از زندگی!
سال هاست
دل بسته ی دلبندانم
که رفته اند....
سال هاست
که قطار در گوشم می خواند!
و عقربه ها نفس نمی کشند
سال هاست
که مانده ام
در ایستگاه متروک بغض هایم
و قطار
می رود
با یاد هایم.
نیما خسروی
مهر94
این شعر را می توانید اینجا ، اینجا و اینجا بخوانید
این قسمتش عالی بود :
سال هاست
که مانده ام
در ایستگاه متروک بغض هایم
و قطار
می رود
با یاد هایم.