نوستالژی های من:بگذار از کودکی اش لذت ببرد!

 

نوستالژی های من : بگذار تا دلش می خواهد از کودکی اش لذت ببرد!  ...

یادم هست پسرم آرین سه چهار سال بیشتر نداشت. هر گاه به جایی می رفتیم که چاله ای بود و آب در آن جمع شده بود دوست داشت که جفت پا بپرد وسط چاله آب ! 

آخ که چقدر  از شنیدن صداو مشاهده پاشیدن آب به اطراف کیف می کرد !

همسرم  همیشه با من دعوا داشت که چرا مواظب نیستم ، آخر لباسش کثیف  وخیس می شد و بیم سرما خوردگی هم داشت!

اما تنها ما پدر و پسر با لبخندی مردانه و نگاهی آشنا به بکدیگر! می دانستیم که دور از چشم مادر آرین کوچک اجازه دارد هر چقدر دلش می خواهد توی چاله اب بپرد و ورجه وورجه کند یا پایش را به درون آب ها بکوبد!

یادم هست خنده های پر از خوشی پسرکم را و جیغ و داد همسرم  که آن بین حرص می خورد

البته همسرم حق داشت اما به نظر حق آرین برای تجربه های کودکی بیشتر بود. به نظرم کودکی یک فرصت است که بیشتر گاهان آن را در ما می کشند .

تا پایان عمر آگاهانه یا نااگاهانه در حسرت کودکی هایی که از ما دریغ کرده اند ان را ار بچه هایمان دریع کنیم /

‫#‏نیما_خسروی 
8بهمن 94

■ مجله فرهنگی و هنری هفتمین ققنوس

به کانال تلگرام من بپیوندید:

 https://telegram.me/nimaphonix