چرا می نویسم ؟
ده سال نوشتن را کنار گذاشته بودم-به خاطر اینکه می دیدم نوشته هایم نه شکم کسی را سیر می کند ، نه کاری ایجاد می کند ، نه آزاد می کند ونه اتفاق مهمی در ادبیات یا هنر کشور به حساب می آیدبه نوعی با خودم قهر کرده بودم...اما از مرداد 88 شروع کرده ام دوباره به نوشتن و سرودن و حالا هم نوشته هایم نه کسی سیر می کند و نه نجات می دهد اما خودم را که ارضا می کند و از یک نواختی و بی حاصلی رها می سازد .
نگاهی به یک غزل از سیمین بهبهانی
سیمین بانو یک غزل دارد به نام "آیا نمی نگرند به شتر که چگونه آفریدهشد؟" که بسیار دوستش می دارم . نخست اینکه با لحنی خطابه وار و آرکاییک گویی از قول کتاب مقدس سخن می گوید .
در قران و درسوره غاشیه/ آیه 17می خوانیم که: (أفلا ینظرون إلى الأبل کیف خلقت)چرا به شتر نمىنگرند که چگونه آفریده شده است؟
ادامه مطلب ...
درست بنویسیم :هنگامی که زبان کوچه و بازار معیار نویسنده می شود
چندی پیش داستانکی به قلم یکی از داستان نویسان مشهور معاصر خواندم که در آن اصطلاح ساختگی و غلط «سرش را گول مالیدن» را به کار برده بود.