جای خالی معشوق
دقیق
که می شوم می بینم بخش بزرگی از شعر هایم به جای خالی معشوق اشاره دارد
.این به معنای زن گریز بودن ان نیست این مرثیه ی فقدان کسی است که باید می
بود ولی نیست یا اینکه بودنش بهتر بود دربر دارنده ی کیفیتی باشد اما اکنون
بی ان کیفیت است و نبودنش ذهنیت شاعر را مغشوش و گرفتار ساخته است .
به طور دقیق این موضوع برای من چیزی الا بختکی و شانسی نیست بلکه بر اساس مطالعه و اندیشه به دست آمده .این اصول و نگرش هنری است که سال هاست از ان به عنوان مانیفست هنر مدرن پیروی می کنم.
چرا به نیچه احترام می گذارم ؟
به نظرم نیچه شاید عاقل ترین ادم ها در قرن نوزدهم بود،شخصیتی که درگاه و قد و قواره اش بسی بلند تر از بزرگ ترین متفکرین فعلی جهان بوده و بسیار بیش از بسیاری از مدعیان فلسفه و جامعه را می شناخت.
من بر این باورم که بسیاری از آنچه امروز – به ویژه در ایران- درباره نیچه چه از سوی طرفداران و چه از سوی منتقدانش طرح می شود از یک بدفهمی شدید بر می آید.همان گونه که نمی توان مارکس را به خاطر کار های استالین سرزنش نمود درست نیست برداشت ها و واکنش های دیگران را به حساب نیچه بگذاریم .
ادامه مطلب ...
بخش هایی از یک مثنوی بلندکه در سال 72سروده ام به همراه صدای شاعر عیدی من به همه ی شما دوستان :