با محمود دولت آبادی از کتاب کلیدر

این مردم مرد کارهای بزرگ نیستند.پیش پای پهلوان زانو میزنند پهلوان را می پرستند.اما خودشان پهلوان نیستند .نمی توانند پهلوان باشنداین است که همیشه خداچشم ودهانشان باز است که دیگری برایشان کاری بکند .برای همین است که قدرت پرست هستند .تفاوتی هم  ندارد از کجا وکی وچی باشد.فقط به دنبال این هستند که قدرتی پیدا کنند حتی قدرتی که برای خود بسازند وبتراشند وبپرستند .فرقی برایشان نمی کند .این قدرت یک روز تو هستی ویک روز دیگری .

برای همین همیشه آماده اند تو را پیش پای قدرتی قدرتمند تر قربانی کنند.این جماعت به دو چیز عادت دارند نکبت وقدرت .

نکبت را با قناعت تحمل می کنند وقدرت را با ترس وپرستش.

حتی اگر کسی پیدا شود که یک روز بخواهد این مورچه ها  را از روزگار نکبتی شان نجات بدهد اول باید قدرتمند شود وباید بتواند روی گرده شان سوار شود وبا تازیانه آنها را از میدان نکبتی شان براند.

محمود دولت آبادی -کلیدر ص2834

آبشخور:هفتمین ققنوس