این روزگار ماست:

در فصل ناباوری

با ریشه های اسیر خاک

ایستاده ایم .

پرواز نمی کنیم.

از کابوس هزاره ها

در خود فرو نشسته ،

لاک پشت های هراسیده ایم .

در آینه زار حسرت

رهایی را اواز نمیکنیم.

تشنگان حقیقتی سراب واره ایم.

دستهای ما

به ما

نمی رسد.

خاموش مانده ایم .

نیما خسروی

این شعر برای بار نخست در وب نوشت پرنده نیست منتشر شد.

نقدی بر فیلم زنان بدون مردان

  

نقدی بر فیلم «زنان بدون مردان»ساخته شیرین نشاط

نیماخسروی  

بالاخره پس از دو سال موفق شدم فیلم «زنان بدون مردان »ساخته خانم شیرین نشاط را ببینم.اشتیاق و جستجوی دیدن این فیلم نخست به دلیل پشتوانه ادبی آن یعنی رمان بانو شهرنوش پارسی پور با همین عنوان بود و دیگر آنکه مشاهده اثری دیگر از آ ندسته از فیلمسازانی که من آنها را «فیلمسازان آزاد »می نامم در خارج از کشور.«فیلمسازان آزاد »هنرمندان ایرانی هستند که -بطور معمول- بدون وابستگی  و پیروی از خط مشی های حکومتی و بیشتر بی کمک و بدون اخذ مجوز های دولتی فیلم می سازند و آثارشان بطور معمول به دلیل رها بودن از فضای خود سانسوری یا  ممیزی دستگاههای نظارتی قابل توجه به نظر رسیده و از سوی جشنواره ای خارجی مورد توجه قرارمی گیرند.کسانی چون عباس کیارستمی، محسن مخملباف، بهمن قبادی، مجید مجیدی ، جعفر پناهی ، مرجان ساتراپی ،محمد رسولف و... اکنون خانم شیرین نشاط .  عکاس و ویدئوآرتیست ایرانی ساکن نیویورک  که زنان بدون مردان نخستین تجربه ساخت فیلم بلند بلند وی می باشد....