دکتر شفیعی کدکنی: درین شب ها ( خطاب به مهدی اخوان ثالث)

دکتر شفیعی کدکنی: درین شب ها ( خطاب به مهدی اخوان ثالث)

تو غمگین تر سرود ِ حسرت و چاووش ِاین ایام.
تو بارانی ترین ابری که می گرید

به باغ ِ مزدک و زرتشت.
تو عصیانی ترین خشمی که می جوشد

ز جام و ساغر ِ خیام.
درین شبها
که گل از برگ و
برگ از باد و

ابر از خویش می ترسد
و پنهان می کند هر چشمه ای

سِر و سرودش را
در این آفاق ِ ظلمانی

چنین بیدار و دریاوار
تویی تنها که می خوانی.

درین شب ها
که گل از برگ و برگ از باد و باد از ابر می ترسد

درین شب ها
که هر آینه با تصویر بیگانه ست

و پنهان می کند هر چشمه ای سر و سرودش را
چنین بیدار و دریاوار تویی تنها که می خوانی.

تویی تنها که می خوانی
رثای ِ قتل ِ عام و خون ِ پامال ِ تبار ِ آن شهیدان را

تویی تنها که می فهمی
زبان و رمز ِ آواز ِ چگور ِ نا اُمیدان را.

بر آن شاخ ِ بلند
ای نغمه ساز ِ باغ ِ بی برگی!

بمان تا بشنوند از شور ِ آوازت
درختانی که اینک در جوانه های خُرد ِ باغ

در خوابند
بمان تا دشت های ِ روشن ِ آیینه ها
گل های جوباران

تمام ِ نفرت و نفرین ِ این ایام ِ غارت را
ز آواز ِ تو دریابند.

آگوست 25, 2013ادبیات, یاد ققنوساندکتر شفیعی کدکنی: درین شب ها ( خطاب به مهدی اخوان ثالث)