حسرت (شعر از نیما خسروی)

 

حسرت
====

حسرت پرنده بود.
زیبا 
در رشته های بلور باران و
تشویش ذهن خاک.
سبز!
در دعای دست درختان.
سرخ!
در شرم رخساره دختران

در دل تو می شکفت و 
در رویای من .
بر لب های تو 
بر زخم های من.
-نامش؟!
آرزوی محال!


نیما خسروی 
شنبه 19/8/75
بروجرد

آبشخور: هفتمین ققنوس
http://7thphoenix.ir/?p=1612

برچسب‌ها: حسرت, شعر از نیما خسروی