نظر تارکوفسکی درباره نوشتن فیلم نامه و کارگردانی آن

 

نظر تارکوفسکی درباره نوشتن فیلم نامه و کارگردانی آن

نمی فهمم چه طور ممکن است فیلمی بر اساس فیلم نامه ی کس دیگری ساخت؟ اگرکارگردانی فیلمی برمبنای یک فیلم نامه ی یک غریبه بسازد,خالق تصاویر جدید نیست , بدون شک او کاری در سطح مصور سازی کرده است .

فیلم نامه هیچ ربطی به ادبیات نداردو نمی تواند داشته باشد …واژه ها همانی هستند که می خواهیم روی پرده ببینیم ….این مثل نوشتن موسیقی به زبان نقاشی ست….به نظرم هر چه فیلم نامه دقیق تر نوشته شود فیلم بدتری ساخته خواهد شد.همه ی فیلم نامه فیلم «گذران زندگی» اثر «گدار » در یک صفحه جا شده است …نوشته ای در کارنیست .بازیگران چیزی را که به موقعیت نزدیک بود می گفتند.

این للبته معنایش این نیست که می توان راحت با دوربین فیلمبرداری واردخیابان شدو فیلم ساخت .در فیلم نامه بدون شک لازم است درباره ی مفاهیم و مقاصد چیز هایی را به یاد بیاوریم ؛درباره ی این که هر نکته به کجا ختم میشود.دراین مفهوم فیلم نامه چیزی بزرگ و فاخر است .

تکرار می کنم فقط موقعی این گونه است که به مقصودمی پردازذ؛نه چیز دیگری….

وقتی کارگردان فیلم نامه ای را به دست می گیرد و بر اساس آن شروع به کار می کند,همیشه به نظرش می آید که فیلم نامه به لحاظ هدف عمیق نیست و به لحاظ بصری بی اختیار به چیز دیگری تبدیل می شود…برای همین ،کار فیلم نامه نویس با کارگردان مثل همیشه به بحث و جدل کشیده می شود….چه طورمی تون با استفاده ازتمام امکانات ، همه ی لایه ها ، درگیری ها و رویداد ها رابه دنبال هم مثل تصاویر خبری تدوین کردو شخصیت های درگیر فیلم را در مقابل شرایط غیر منتظره ،پرسش های شگفت و آزمایش های ناگهانی قرارداد؛ …فکر می کنم اصلا امکان ندارد این دو حرفه – کارگردانی و فیلم نامه نویسی – رااز هم جدا کرد.فیلم نامه ی اصلی را فقط ممکن است کارگردان خلق کند، یااین که فیلم نامه نهایی  می تواندحاصل هماهنگی دوستانه ی کارگردان و فیلم نامه نویس باشد….

آ.تارکوفسکی – ـآندری تارکوفسکی : آغاز و راهش, گرد آوری پاول یورنیف, ۱۹۹۲

برگردان مهران سپهران , نش

ر چشمه , چاپ اول ۱۳۸۹ ,صص ۶۹-۷

آبشخور: هفتمین ققنوس